سوره:عادیات
اسبهای تندرو و دونده
در آیه اول به عادیات، اسبهای تیز تک و تندرو در میدانهای نبرد، سوگند یاد کرده است.
ندارد
سوگندهای پی در پی و بیدار کننده (سوگند به اسبهای تندرو و اشاره به شبیخونی که علی (ع) و عده ای در سال هشتم هجری در جنگ ذات السلاسل، گروه کثیری از کفار را به اسارت در آورده و آنها را با طنابهای محکم بستند.) بیان ضعفهای نوع انسان همچون کفر و بخل و دنیا پرستی و مالدوستی.
به ترتیب جمع آوری، صدمین سوره است و به ترتیب نزول، سیزدهمین سوره است ک بعد از سوره «عصر» و قبل از سوره «کوثر» نازل شده است.
ندارد
وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا
إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّخَبِیرٌ
امام صادق (ع) فرمود: «هر کس سوره والعادیات را بخواند و بر آن مداومت کند خداوند روز قیامت او را با امیر مؤمنان علی (ع) مبعوث می کند و در جمع او و میان دوستان او خواهد بود.»