ستاره
آیه اول سوره که خداوند به ستاره، آن هنگام که فرود آمده و غروب کند قسم یاد کرده است (نجم از مفسرین معانی مختلفی دارد که می توانید به تفسیر همین آیه مراجعه کنید).
ندارد
سوگند به ستاره. حقیقت وحی و تماس پیامبر اسلام (ص) و جبرئیل (پیک وحی). گوشه هایی از معراج پیامبر که رابطه مستقیمی نیز با وحی دارد. خرافات مشرکین در زمینه بتها، عبادت فرشتگان و نکوهش آنها. باز بودن راه توبه برای منحرفین و گنهکاران، و معرفت واسعه الهی. مردم شناسی و اینکه هر کس مسؤول اعمال خویش است و هیچکس بار گناه دیگران را بر دوش نمی کشد. تشویق به پذیرش دعوت پیامبر و انتقاد از روگردانی از قرآن و پیامبر. معاد و بعضی دلایل آن. سرنوشت دردناک اقوام پیشین که در راه دشمنی با حق پافشاری و لجاجت داشتند مانند قوم عاد، ثمود، نوح و لوط. امر به سجده (سجده واجب در آخرین آیه).
به ترتیب جمع آوری، پنجاه و سومین سوره است و به ترتیب نزول، بیست و دومین سوره است که بعد از سوره «اخلاص» و قبل از سوره «عبس» نازل شده است.
ندارد
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا
امام صادق (ع) فرمود: «کسی که پیوسته سوره نجم را در هر روز یا در هر شب تلاوت کند در میان مردم فردی شایسته شناخته می شود، خداوند او را می آمرزد، و محبوبیت در میان مردم به دست می آورد.»