سوره:مسد
ریسمانی از لیف خرما
نام معروف این سوره اگر مسد باشد آخرین آیه علت نامگذاری است و اگر تبت باشد در آیه اول، ابولهب و همسرش دشمنان سرسخت پیامبر (ص)، نفرین شده اند. مسد به معنای طناب و ریسمان است و منظور از آن در این سوره طنابی است که زن ابولهب با آن هیزم ها را می بست و بر دوش می انداخت.
تبت ـ لهب ـ ابی لهب
حمله شدید و نفرین با ذکر نام یکی از دشمنان اسلام و پیامبر (ص) یعنی ابولهب. اعلام اینکه ابولهب و همسرش هر دو اهل دوزخند و راه نجاتی برای آنها نیست. هشداری به همه مشرکان و دشمنان اسلام و پیامبر (ص).
به ترتیب جمع آوری، صد و یازدهمین سوره است و به ترتیب نزول، پنجمین سوره است که بعد از سوره «مدثر» و قبل از سوره «تکویر» نازل شده است.
ندارد
تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ
فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
پیامبر اسلام (ص) فرمود: «هر کس سوره مسد را تلاوت کند من امیدوارم خداوند او و ابولهب را در یک خانه جمع نکند.» (یعنی او اهل بهشت خواهد بود در حالیکه ابولهب اهل دوزخ است.) توجه: این فضیلت از آن کسی است که با خواندن این سوره خط خود را از خط ابولهب جدا کند.»