معرفی سوره مبارکه تغابن

سوره:تغابن

تعداد آیات:18

محل نزول:مدینه

تعداد کلمات:241

تعداد حروف:1070

معنی عنوان سوره:

احساس ضرر کردن و حسرت و افسوس و یکی از نامهای روز

علت نام گذاری:

آیه 9 به علت مطرح کردن اوضاع قیامت و تغابن که یکی از نامهای روز قیامت است به این علت است که عده ای احساس ضرر و زیان خواهند کرد.

نام های دیگر سوره:

ندارد

محتوای سوره:

توحید و صفات و افعال خداوند. هشدار به انسان که در پنهان و آشکار مراقب اعمال خود باشند و از سرنوشت اقوام پیشین عبرت بگیرند. معاد، و توجه به این نکته که عده ای در آن دنیا احساس غبن و ضرر خواهند کرد چون در این دنیا فکری برای آخرت خویش نکرده اند. عده ای نیز برنده خواهند شد. دستور به اطاعت از خدا و رسول (ص) برای تحکیم پایه های اصل نبوت. دستور و تشویق فراوان به انفاق در راه خدا و برحذر داشتن انسان از فریفته اموال و اولاد و همسران شدن.

ترتیب:

به ترتیب جمع آوری، شصت و چهارمین سوره است و به ترتیب نزول، صد و نهمین سوره است که بعد از سوره «جمعه» و قبل از سوره «صف» نازل شده است.

داستان های سوره:

ندارد

اولین آیه سوره:

یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

آیه پایانی سوره:

عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ

فضیلت تلاوت سوره:

امام صادق فرمود: «هر کس سوره تغابن را در نماز فریضه‌ای بخواند شفیع او را در روز قیامت خواهد شد و شاهد عادلی است در نزد کسی که شفاعت او را اجازه می دهد سپس از او جدا نمی شود تا داخل بهشت گردد.»