معرفی سوره مبارکه اعراف

سوره:اعراف

تعداد آیات:206

محل نزول:مکه

تعداد کلمات:3825

تعداد حروف:13877

معنی عنوان سوره:

جایی میان بهشت و جهنّم

علت نام گذاری:

آیه 45 سوره اعراف می باشد، چون از اصحاب اعراف سخن رفته است. آنجا که مردمی به سر خواهند برد که، حسنات و سیئات و اعمال نیک و بد آنها با هم برابر است.

نام های دیگر سوره:

المص

محتوای سوره:

اشاره کوتاه و محکم به مسأله مبدأ و معاد ؛ شرح داستان با اهمیت آدم برای احیای شخصیت انسان ؛ موضوع عرش ؛ میزان ؛ عالم ذرّ ؛ اعراف و محّلی که اصحاب اعراف با اهل بهشت گفتگو دارند( آیات 45 تا 48) ؛ بر شمردن پیمانهای خدا با فرزندان آدم در مسیر هدایت و صلاح ؛ سرگذشت بسیاری از اقوام و پیامبران پیشین مانند: نوح، لوط، موسی، هود، صالح، شعیب، بنی اسرائیل و مبارزه موسی با فرعون برای نشان دادن شکست ناکامی اقوامی که از مسیر توحید و عدالت و پرهیزکاری منحرف شوند و هم برای نشان دادن پیروزی مؤمنان راستین ؛ خطاب بنی آدم در این سوره 5بار با لحن هشدار دهنده ؛ داستان روی آوردن قوم موسی به سوی گوساله پرستی(آیه 148 به بعد).

ترتیب:

به ترتیب جمع آوری، هفتمین سوره و به ترتیب نزول، سی وهشتمین سوره قرآن است که بعد از سوره«صاد» و قبل از سوره«جنّ» نازل شده است.

داستان های سوره:

آدم:11تا 24، نوح:59تا 64، لوط و قومش: 80،هود65 تا72، صالح: 73 تا84،شعیب:85تا 93، اصحاب سبت:163تا 164، قوم ثمود:73، قوم عاد:65، قوم فرعون:109، و موسی:103تا 168.

اولین آیه سوره:

المص

آیه پایانی سوره:

إِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ لاَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ

فضیلت تلاوت سوره:

امام صادق(ع) فرمود:«هر کسی سوره اعراف را در هر ماه بخواند در روز قیامت از کسانی خواهد بود که نه ترسی بر آنهاست و نه غمی دارند و اگر در هر جمعه بخواند، در روز قیامت از کسانی می باشد که بدون حساب به بهشت می روند.»