معرفی سوره مبارکه مریم

سوره:مریم

تعداد آیات:98

محل نزول:مکه

تعداد کلمات:982

تعداد حروف:3802

معنی عنوان سوره:

مادر حضرت عیسی(ع) (دختر عمران)

علت نام گذاری:

از آیه 16 تا 35 این سوره داستان مریم و ولادت عیسی (ع) مطرح شده است، همان مریم که زن با تقوا، پاکدامن و شایسته و از برگزیدگان بود و همینطور داستان توّلد حضرت عیسی (ع) به صورت مشروح ذکر شده است.

نام های دیگر سوره:

کهیعص

محتوای سوره:

سرگذشت زکریا و مریم و حضرت عیسی (ع)، یحیی (ع)، ابراهیم (ع)، اسماعیل (ع)، و ادریس (ع) که هر کدام دارای نکات تربیتی خاصی است. مسایل مربوط به قیامت و چگونگی رستاخیز و سرنوشت مجرمین و پاداش پرهیزکاران. پندها و اندرزهایی که مکمل بخشهای قبلی است. قرآن، نفی فرزند از خداوند، مسأله شفاعت که برنامه تربیتی مؤثری برای رساندن انسان به ایمان و پاکی و تقواست.

ترتیب:

به ترتیب جمع آوری، نوزدهمین سوره است و به ترتیب نزول چهل و سومین سوره است که بعد از سوره «فاطر» و قبل از سوره «طه» نازل شده است.

داستان های سوره:

ادریس: 57، اسماعیل: 55، زکریا ویحیی: 2 تا 15، عیسی: 16 تا 36، ابراهیم: 41 تا 50، موسی: 51 تا 55.

اولین آیه سوره:

کهیعص

آیه پایانی سوره:

وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزًا

فضیلت تلاوت سوره:

امام صادق(ع) فرمود: « هر کس به خواندن سوره مریم مداومت کند از دنیا نخواهد رفت مگر اینکه خدا به برکت این سوره او را از نظر جان و مال و فرزند بی نیاز می کند.»