سوره:مرسلات
فرستاده شده ها
اولین آیه سوره می باشد که خداوند به مرسلات که فرشتگانی هستند که پی در پی به پیامبران وحی می آوردند یا تند بادهایی که فرستاده می شود سوگند یاد کرده است.
ندارد
بعد از ذکر چند سوگند از قیامت و حوادث سنگین و سخت رستاخیز خبر می دهد. علایم بروز قیامت و توصیف محشر. تکرار ده بار آیه «ویل یومئذ للمکذبین» (وای در آن روز بر تکذیب کنندگان) و هر دفعه ذکر مطلب تازه. صحنه هایی از دنیا و آخرت و حقایق هستی. سرگذشت غم انگیز اقوام گنهکار پیشین. ویژگی های آفرینش انسان. مواهب الهی در زمین. ذکر گوشه ای از نعمت های بهشتی برای پرهیزگاران که انذار را با بشارت و تهدید را با تشویق بیامیزند.
به ترتیب جمع آوری، هفتاد و هفتمین سوره است و به ترتیب نزول، سی و دومین سوره است که بعد از سوره «همزه» و قبل از سروه «ق» نازل شده است.
ندارد
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا
فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ
امام صادق (ع) فرمود: «کسی که سوره مرسلات را بخواند (بیندیشد و عمل کند) خداوند او را با پیامبر آشنا و همجوار می سازد.»